Samenvatting

Wat kun je doen wanneer twee kinderen, waaronder één nieuwkomer die pas korte tijd in Nederland woont, in de klas zodanige moeite met rekenen hebben dat het onmogelijk lijkt om hen nog bij de gewone rekenles te betrekken? Tijdens mijn stagetijd in groep 6 op een basisschool in Nijmegen kwam ik in een dergelijke situatie terecht. In dit praktijkgericht onderzoek ben ik aan de hand van het drieslagmodel van Van Groenestijn (2002) op zoek gegaan naar een antwoord op de bovenstaande vraag. In nauw contact met deze twee leerlingen, de rekencoördinator (tevens juf van groep 6/7) en de intern begeleider (tevens rekendocent in groep 6) op school heb ik een stappenplan ontwikkeld waardoor rekenen meer betekenis krijgt. Dit stappenplan heb ik uitgebreid tot een opzoekboekje dat nauw gekoppeld is aan het drieslagmodel, waar deze twee leerlingen gebruik van kunnen maken. Ook voor andere, zeer zwakke rekenaars op school kan dit opzoekboekje een hulpmiddel zijn. Het stappenplan is daarnaast een vast hulpmiddel geworden tijdens de rekenles in heel groep 6. Standaard begint de les nu met een redactiesom op drie verschillende niveaus, waar álle leerlingen aan meedoen. De kinderen werken de opgave volgens de zes stappen uit en daarna worden de drie opgaven met veel interactie tussen leerkracht en leerlingen van alle niveaus besproken. Niet alleen de twee leerlingen waar dit onderzoek op inzoomt hebben hier profijt van, maar heel groep 6. Waar deze twee zwakke rekenaars eerst geen onderdeel uitmaakten van de les, zijn ze nu volledig onderdeel van de klas tijdens dit eerste gedeelte van de les. Daarna krijgen ze buiten de les instructie over de opgaven die zij mogen maken en kunnen ze daarmee in de klas aan de slag gaan. Wanneer de juf weinig tijd heeft om te helpen, zijn er andere leerlingen in de klas, zogenaamde ‘helpers’, die ingezet worden om deze twee leerlingen te helpen. Zo is er altijd voldoende hulp beschikbaar, kunnen deze twee kinderen veel meer meedoen met de rest van de klas en kunnen de helpers eveneens iets leren! Zij moeten immers veel meer stilstaan bij de stappen die ze doorlopen wanneer zij een som aan iemand anders uit moeten leggen. Zo wordt het onderwijs voor iedereen passender en gaat rekenen voor alle kinderen stap voor stap leven!