Samenvatting

In dit praktijkonderzoek beschrijft de onderzoeker de specifieke situatie ten aanzien van het reken- en wiskundeonderwijs op een school voor nieuwkomers in Nederland in de leeftijdscategorie van 6 t/m 12 jaar. Ook wordt er aandacht besteedt aan de doelgroep van de school, het team en de structuur en cultuur die op de school aanwezig is. De aanleiding voor het onderzoek is de taalproblematiek die zich voordoet tijdens de rekenlessen. Dit komt voort uit de geringe productieve en receptieve woordenschat in het Nederlands van de leerlingen. Dit maakt het zelfstandig werken, het begrijpen van contexten en instructietaal bij het reken- en wiskundeonderwijs zeer lastig. Daar komt bij dat veel leerlingen op de school een zeer geringe onderwijsachtergrond hebben doordat zij geen onderwijs hebben genoten in het land van herkomst of een lang onderbroken leergang hebben gehad door de omstandigheden waarin zij verkeerden. De onderzoeker heeft gekeken naar de best passende methode om tegemoet te komen aan de specifieke behoeften van nieuwkomers in Nederland bij het reken- en wiskundeonderwijs. Hiervoor heeft zij een vergelijking gemaakt tussen de realistische rekendidactiek en de meer traditionele rekendidactiek en de plaats die taal binnen deze stromingen inneemt. Verder kijkt zij naar de invloed van het aanbieden van meerdere oplossingsstrategieën en het niet geautomatiseerd zijn van de getallen en bewerkingen t/m 20 en de tafels op het werkgeheugen. Speciale aandacht is er voor het automatiseren van de verbindingen tussen symbool en getalnaam in het Nederlands. Ook wordt er gekeken naar de manier van instructie die het beste past bij de specifieke onderwijsbehoeften van nieuwkomers in Nederland en welke rol contexten binnen de rekenles moeten innemen.