Samenvatting

Op OBS Dick Bruna, de school waar ik werkzaam ben, werd een aantal jaren geleden in groep 3 en 4 gestart met het leesinterventieprogramma Bouw!
Deze implementatie verliep echter niet geheel succesvol, waardoor het programma niet tot zijn recht kwam. Collega's zagen de meerwaarde van het programma en waren te spreken over de adaptieve aanpak van Bouw!, maar liepen tegen praktische bezwaren aan, zoals het tijdrovende karakter en het ontbreken van voorlichting en een aanspreekpunt binnen de school. De onderwijsassistenten voerden Bouw! uit, maar kwamen hier vaak niet aan toe, omdat zij moesten vervangen. Leerlingen werkten om deze redenen niet structureel met Bouw!, waardoor de gewenste vooruitgang tegenviel.

Met dit onderzoek bracht ik in kaart hoe het programma Bouw! op dat moment werd uitgevoerd binnen de school en waar ruimte voor en behoefte aan verbetering was. De onderzoeksvraag die hierin leidend was, luidt als volgt:

Op welke manier kunnen we als school het leesinterventieprogramma Bouw! inzetten, zodat het de leesontwikkeling van de kinderen ten goede komt, alsook praktisch uitvoerbaar en haalbaar is voor de leerkracht in de klassensituatie?

Om antwoord te vinden op deze onderzoeksvraag zijn de leerkrachten van groep 3 en 4 en de onderwijsassistenten gevraagd als respondenten van dit onderzoek. Beide groepen respondenten kregen een vragenlijst voorgelegd. Op basis van de data uit de vragenlijsten werd aan een viertal respondenten verdiepende vragen voorgelegd in de vorm van een interview.

Uit de data-analyse bleek dat respondenten behoeften hebben aan ondersteuning in de uitvoering van Bouw!. Het tijdrovende karakter van het programma en de individuele begeleiding maakt dat het programma niet in te passen is in de dagelijkse onderwijspraktijk. Ondersteuning in de vorm van tutoren met of zonder onderwijsachtergrond zou helpend zijn voor de respondenten. Hierop werd een van de aanbevelingen uit dit onderzoek direct ingevoerd, te weten het werken met bovenbouwtutoren.
Daarnaast is gebleken dat respondenten graag meer voorlichting hadden gekregen over de achtergrond en mogelijkheden van Bouw!. Ook de voorlichting aan tutoren, in de vorm van onderwijsassistenten, ouders en bovenbouwleerlingen, bleek voor verbetering vatbaar. Een van de aanbevelingen van dit onderzoek is dan ook het opzetten van een uniforme voorlichting aan ouders, wiens kind met Bouw! gaat starten.
Tenslotte was er onder respondenten behoefte aan beleid rondom Bouw!, in de vorm van een protocol of kwaliteitskaart met selectieprocedure en een vast aanspreekpunt voor Bouw! binnen de school. De aanbeveling die hieruit voortkomt, is het aanstellen van een Bouw!-coördinator.
Deze bevindingen en aanbevelingen worden in dit onderzoek ondersteund door theorie over Bouw!.