Samenvatting

Het spelen van een spel blijkt lastig voor de bovenbouwleerlingen en leidt vaak tot conflicten, waardoor de veiligheid en de werksfeer in de klas afnemen. Vanuit de school is gevraagd om onderzoek te doen naar de invloed van spel- en bewegingsactiviteiten op de omgang met elkaar. Uit het theoretisch kader is gebleken dat een mogelijke oorzaak hiervan gezocht kan worden in een onderontwikkelde inhibitiecontrole. Daarnaast worden methodes beschreven die spel- en bewegingsactiviteiten voorschrijven waarbij door middel van samenwerking aan een gemeenschappelijk doel de omgang met elkaar wordt ontwikkeld. De onderzoeksvraag luidt dan ook als volgt:
In hoeverre dragen spel- en bewegingsactiviteiten in de bovenbouw bij aan de ontwikkeling van de inhibitiecontrole zodat de veiligheid in vrije situaties op school toeneemt?
Om het effect van spel- en bewegingsactiviteiten in beeld te brengen is gebruikgemaakt van een 0- en 1-meting, bestaande uit interviews, enquêtes en observaties die bij de verschillende belanghebbenden van dit onderzoek zijn uitgevoerd en afgenomen. Tussen de 0- en 1-meting in zijn spel- en bewegingsactiviteiten als interventie uitgevoerd. Aan de hand van de gegevens van de 1-meting kan worden geconcludeerd dat spel- en bewegingsactiviteiten positief bijdragen aan ontwikkeling van de inhibitiecontrole en verbetering van de veiligheid in vrije situaties op school, doordat het ongewenste gedrag en het aantal incidenten significant is afgenomen. Om het exacte effect van de spel- en bewegingsactiviteiten in beeld te brengen, wordt in dit onderzoek de aanbeveling gedaan om per klas en per individu onderzoek te doen naar de ontwikkeling van de inhibitiecontrole.