Test-hertest betrouwbaarheid van musculoskeletale echografie van de dikte van de laterale buikspieren tijdens de respiratoire pauze, maximale inspiratie en expiratie
Test-hertest betrouwbaarheid van musculoskeletale echografie van de dikte van de laterale buikspieren tijdens de respiratoire pauze, maximale inspiratie en expiratie
Samenvatting
Inleiding: Eerder onderzoek heeft aangetoond dat de laterale buikspieren een belangrijke rol spelen in het stabiliseren van de wervelkolom en in het assisteren van de ademhaling. Met name de Transversus Abdominis (TrA) en Obliquus Internus (OI) worden in de literatuur beschreven. Door het ontbreken van de voorspanning en een verminderde aanspanning van de laterale spieren is er een onvermogen de wervelkolom te stabiliseren wat kan leiden tot aspecifieke lage rugklachten. Daarnaast heeft de fase van ademhaling invloed op de functie van de laterale buikspieren in functionele activiteiten. Doormiddel van Musculoskeletale Echografie (MSE) kan de spierdikte en activatie van de laterale buikspieren in beeld worden gebracht wat een toevoeging kan zijn in het diagnostisch proces en als meetinstrument op de uitgevoerde interventies. De verandering in spierdikte tijdens de verschillende fases van ademhaling kan invloed hebben op de test-hertest betrouwbaarheid. Het doel van dit onderzoek is het bepalen van de de test-hertest betrouwbaarheid van MSE bij het in beeld brengen en meten van de spierdikte van de laterale buikspieren in de respiratoire pauze, maximale inspiratie en maximale expiratie in een staande positie.
Methode: 70 Participanten in de leeftijd van18 tot 28 jaar werden in dit onderzoek gemeten middels MSE in de drie fases van ademhaling in een staande positie. De gestandaardiseerde spierdiktemeting zijn achteraf op de computer uitgevoerd en de overeenkomst is doormiddel van een Intraclass Correlation Coëfficiënt (ICC) berekend.
Resultaten: In totaal zijn 67 participanten geïncludeerd in de statistische analyse. Voor de Transversus Abdominus is een ICC waarde behaald van tenminste 0.833 (P= <0.001) in de 3 fases van ademhaling en voor de Obliquus Internus is een ICC waarde behaald van tenminste 0.928 (P=<0.001) in de 3 fases van ademhaling. Volgens de criteria van Landis en Koch (1977) zijn deze waardes te interpreteren als uitermate goed (ICC= 0.81-1.00)
Conclusie: De test-hertest betrouwbaarheid voor het meten van de spierdikte van de laterale buikspieren doormiddel van MSE is uitermate goed.
Organisatie | Fontys |
Opleiding | Fysiotherapie |
Afdeling | Fontys Paramedisch |
Jaar | 2016 |
Type | Bachelor |
Taal | Nederlands |