Samenvatting

Doordat Nederland verandert van zorgstaat naar participatiesamenleving komt steeds meer zorg voor mensen met dementie te liggen bij mantelzorgers. De zorg voor een persoon met dementie kan voor mantelzorgers fysiek en mentaal erg zwaar zijn. Door de maatschappelijke veranderingen wordt de inzet van vrijwilligers steeds belangrijker. Maatjesprojecten zijn hiervoor een populaire interventie waarbij vrijwilligers informele steun leveren aan mensen in een kwetsbare positie in de samenleving, zoals mensen met dementie en hun mantelzorgers.
Dit onderzoek is uitgevoerd voor de Vrijwillige Hulpdienst Eindhoven, een vrijwilligersorganisatie die meerdere
maatjesprojecten aanbiedt waarbij vrijwilligers worden gekoppeld aan een persoon met een ondersteuningsvraag.
‘Dementiemaatje’ is één van deze projecten, waarbij er een vrijwilliger wordt gekoppeld als maatje aan een persoon met dementie. Samen ondernemen zij leuke dingen, vaak zodat de mantelzorger een aantal uurtjes ontlast wordt van de zorg. Terwijl de vraag naar een dementiemaatje vanuit hulpvragers toeneemt, merkt de organisatie dat er vrijwilligers binnen dit project uitvallen. Momenteel is er al een tekort aan vrijwilligers, wat maakt dat de huidige vrijwilligers extra waardevol zijn voor de organisatie. Omdat de organisatie graag wil weten hoe zij hun huidige en toekomstige vrijwilligers van dit project kunnen behouden, is er kwalitatief onderzoek gedaan naar de
ervaringen van de huidige vrijwilligers gekoppeld als maatje aan een persoon met dementie. Hierbij zijn de ervaringen van het contact met de persoon met dementie, het contact met de mantelzorger en de huidige ondersteuning vanuit de organisatie