Samenvatting

“Op school verstop ik mijn renpaard in een vrachtwagen. Zo ziet niemand hem en gaan we net zo hard als de rest” (De Boevere, 2017). Tom is 4 jaar oud als hij deze uitspraak doet. Mijn hart kneep even samen toen ik dat las, want hoe moet een begaafde leerling zich voelen als hij het leren op school op deze manier ervaart. Tijdens observaties van onze directie en mezelf als begaafdheidcoördinator zien we op kindcentrum X ook dat de begaafde leerlingen vaak onvoldoende uitgedaagd worden. Ze doen vaak gewoon mee met instructies over leerstof die ze al beheersen en haken daardoor af. Hun competentiegevoel staat onder druk. Het onderzoek wat voor u ligt en wat ik als afsluiting van mijn studie Master EN heb verricht, is op deze praktijksituatie gebaseerd. Onderzocht is of en in hoeverre het competentiegevoel van begaafde leerlingen van kindcentrum X verandert, als deze leerlingen meer eigenaarschap krijgen bij het compacten van de rekenstof. De eindconclusie is dat dat zeker het geval is. Leerlingen ervaren meer autonomie, hoeven geen rekenlessen meer te volgen waarvan ze het doel al beheersen en komen vaker aan verrijkingstaken toe. Het competentiegevoel stijgt aanzienlijk. Tevens zijn alle leerkrachten bevraagd in hoeverre zij toekomen aan een goede begeleiding van begaafde leerlingen, waarbij tegemoet gekomen wordt aan het competentiegevoel van deze leerlingen. Daarnaast is gekeken wat de leerkrachten nodig hebben om deze begeleiding te optimaliseren. Conclusie hiervan is, dat leerkrachten vooral meer kennis nodig hebben omdat ze zichzelf hierin niet competent genoeg voelen. Bij veel leerkrachten is het onderwerp begaafdheid niet eens in hun opleiding aan bod gekomen. Dit komt overeen met de uitspraak van De Heer (2017) die aangeeft dat er op de pabo wel aandacht is voor differentiatie, maar nog weinig aandacht voor begaafde leerlingen in het algemeen. “Leerkrachten hebben meer kennis en expertise nodig op het terrein van begaafdheid om begaafde leerlingen goed in hun leer-kracht te zetten” (Bakx, 2019). En dat hier de drie basisbehoeften van Stevens (2004) van essentieel belang zijn, wordt tijdens dit onderzoek duidelijk. In hoofdstuk 5 worden de conclusies en aanbevelingen omschreven, waarbij ook aangegeven wordt dat vervolgonderzoek in de richting van verrijkingstaken en begeleidingsgesprekken een mooie aanvulling zou zijn om de begaafde leerlingen van kindcentrum X elke dag te laten leren.