Samenvatting

Dit praktijkgericht onderzoek situeert zich in een Vlaamse school die Algemeen Vormend Onderwijs aanbiedt. Uit onderzoek blijkt, dat Vlaamse 15-jarigen minder gemotiveerd zijn voor wiskunde in vergelijking met 15-jarigen uit onze buurlanden. Hier liggen volgens mij kansen om motivatie van studenten te proberen verbeteren door een andere didactische aanpak.

Als strategie kies ik voor het waarderend onderzoeken (Cooperrider & Whitney, 2005). Door middel van progressiegerichte coaching, ga ik samen met vier docenten wiskunde op zoek naar het antwoord op volgende onderzoeksvraag:

Welke invloed heeft een autonomie –en structuurondersteunende docentenaanpak (die volgt op een progressiegerichte begeleiding) voor het vak wiskunde, op de autonome motivatie van studenten van de eerste en tweede graad?

Ik vertaal dit naar een positief kernthema (De Vlaming, 2016): ‘Samenwerking als hefboom voor een betere motivatie’

Opbrengsten De deelnemers onderzoeken actief en participatief de verandermogelijkheden door de strategie van een 4V-cyclus (De Vlaming, 2016). Deze cyclus verenigt reflectie en actie met elkaar. In het reflectief onderzoek (Verwonderen -Verbeelden) staan ontmoetingen en verdiepen centraal. Het actief onderzoek (Vormgeven –Verwezenlijken) is gericht op de energie van het doen en uitproberen.

Ik wil de beroepspraktijk onderzoeken, verbeteren en vernieuwen (de Lange, et al., 2018), omdat ik er van overtuigd ben dat mensen zich steeds kunnen blijven ontwikkelen. Door in dialoog te gaan op een progressiegerichte manier, verzamel ik gericht informatie over hoe docenten het didactisch handelen willen bijsturen. Het is ons doel om tot een gedragen aanpak te komen, die de autonome motivatie en het leerproces van studenten beter ondersteunt (Ponte, 2014).

De progressiegerichte begeleiding zorgde samen met de methodiek van het waarderend onderzoek voor een positieve benadering en een generatieve dialoog (Tjepkema & Verheijen, 2012). Met dit onderzoek wilde ik aantonen dat docenten met een autonomie -en