Samenvatting

Dit praktijkgerichte onderzoek is uitgevoerd in de logopedische praktijk bij kinderen met taalontwikkelingsstoornissen. Tijdens de Master SEN werd mijn interesse gewekt door de Denkstimulerende Gespreksmethodiek, ook wel DGM genoemd. Kinderen met een taalontwikkelingsstoornis hebben vaak problemen in de taaldenkontwikkeling en zullen gebaat zijn bij behandeling met DGM (van der Stege et al., 2014). Het doel van dit actieonderzoek is om te achterhalen wat voor invloed mijn behandeling met DGM heeft op de taaldenkontwikkeling en interactievaardigheden bij cliënten met een taalontwikkelingsstoornis. Hiervoor heb ik de volgende onderzoeksvraag opgesteld: Wat voor invloed heeft mijn logopedische behandeling met DGM op de taaldenkontwikkeling en de interactievaardigheden in de klas van mijn cliënten met een TOS? Om een antwoord te kunnen geven op de onderzoeksvraag heb ik actieonderzoek uitgevoerd. Er hebben drie cliënten en drie leerkrachten deelgenomen aan het onderzoek. Er is een voormeting uitgevoerd om het niveau van de taaldenkontwikkeling en de interactievaardigheden in de klas in kaart te brengen. Vervolgens werd er gedurende acht behandelingen DGM ingezet tijdens de logopedische behandelingen van de cliënten. Na de behandelperiode is er een nameting uitgevoerd. Uit de data-verzameling bleek dat mijn logopedische behandeling met DGM positieve invloed heeft op de taaldenkontwikkeling en interactievaardigheden in de klas bij mijn cliënten met een taalontwikkelingsstoornis. Bij alle cliënten is er na de behandelperiode vooruitgang zichtbaar in de taaldenkontwikkeling en interactievaardigheden in de klas