Samenvatting

Dit onderzoek is gericht op de ondersteuning die de sociaal agoog cliënten met diagnose in het Autisme Spectrum Stoornis (hierna ASS te noemen) in de leeftijd van dertien tot en met vierentwintig jaar oud biedt om het cliëntsysteem te betrekken bij de zorg voor de cliënten binnen woonvorm Y, zorginstelling X. De cliënten en de sociaal agogen worden door de participatiesamenleving, volgens Trappenburg (2016), geacht het cliëntsysteem te betrekken bij de zorg voor de cliënt. In het betrekken van het cliëntensysteem ervaren de cliënten een drempel. Volgens Waverijn en Heijmans (2015) voelen de cliënten de druk die wordt ervaren door het cliëntsysteem in het leveren van zorg voor de cliënt. Voor de cliënten spelen tijd, nabijheid en het uiten van emoties een rol in het betrekken van het cliëntsysteem bij de zorg voor de cliënt. Door de drempel die wordt ervaren, blijft het betrekken van het cliëntsysteem op de achtergrond. De uitgangspunten van de participatiesamenleving hebben als doel om het cliëntsysteem een actieve rol te laten innemen in de zorg voor de cliënt.

Er is gebruik gemaakt van kwalitatief onderzoek om de onderzoeksvragen te beantwoorden. Binnen het onderzoek zijn tien respondenten geïnterviewd, waarvan vijf sociaal agogen werkzaam binnen woonvorm Y en vijf cliënten met ASS in de leeftijd van veertien tot en met vierentwintig jaar oud woonachtig binnen woonvorm Y. Door middel van de interviews zijn er resultaten verkregen die antwoord geven op de hoofd- en deelvragen.

De antwoorden van de drie deelvragen vormen het antwoord op de hoofdvraag. De hoofdvraag luidt: Hoe kan de sociaal agoog de cliënten, in de leeftijd van dertien tot en met vierentwintig jaar oud, met ASS, binnen de 24-uurs zorg van zorginstelling X, woonvorm Y ondersteunen bij het betrekken van het cliëntsysteem binnen de zorg voor de cliënten? Het antwoord hierop is dat de sociaal agoog ondersteuning kan bieden bij het leggen van contact, afspraken kan maken over het betrekken van het cliëntsysteem binnen de triade en een verbeterslag kan maken in de communicatie tussen cliënt en cliëntsysteem. Er kan ook worden ingezet op triadisch werken en het wekken van bewustwording bij zowel de cliënt als het cliëntsysteem door middel van een methodiek als ‘Brain Blocks’. Door de respondentgroepen is benoemd dat er vraag is naar het ontwikkelen van beleid op triadisch werken binnen zorginstelling X. De aanbevelingen die voortkomen uit de conclusie zijn: structureel te werk gaan met contactmomenten, het inzetten van digitale middelen om het contact binnen de triade te verbeteren en triadisch werken te implementeren. Er wordt ook aanbevolen dat er duidelijkheid wordt geschept, begrip wordt gecreëerd en een vervolgonderzoek wordt opgezet.