Samenvatting

Tijdens mijn gesprekken als interne begeleider met verschillende leerkrachten komt vaak het gedrag van kinderen ter sprake. Graag zouden zij hier ander gedrag voor in de plaats willen zien. Als intern begeleider vroeg ik mij af wat ik de leerkrachten kon bieden en hoe hen hierbij te begeleiden. Wat hebben zij en het kind nodig om tot een oplossing te komen? Via de opleiding kwam ik in aanraking met de methode Kids'skills van Ben Furman. Michael Durrant zegt in zijn voorwoord van het boek Kids'skills (2008, p.10) heel treffend:
'De methode Kids'skills begint met het kijken naar wat het kind kan leren, opbouwen en ontwikkelen. Kids'skills plaatst het kind weer in het middelpunt; het geeft de oplossing terug aan het kind - en aan zijn ouders, leerkrachten en andere volwassenen. Het is een methode die ons er aan herinnert dat kinderen manieren kunnen vinden om hun problemen te overwinnen wanneer wij hen helpen sterke punten en vermogens te ontdekken die zij door hun problemen uit het oog hebben verloren. Zo simpel is het - en tegelijk zo complex.'
Mijn interesse was gewekt, zou het inderdaad zo simpel zijn (of misschien wel complex)? Wat zou dit voor onze kinderen, ouders, leerkrachten, school kunnen betekenen? Reden voor mij om aan de slag te gaan en uit te vinden wat het werken met Kids'skills inhoud en of dit een meerwaarde kan hebben voor kind, ouder, leerkracht en school. Hiervoor heb ik twee kinderen, twee duoleerkrachten en de ouders, via deze methode begeleid. Het was een ontzettend leerzaam en positief proces dat ons allemaal een hoop voldoening heeft gegeven. We hebben het kind zien groeien (en af en toe terugvallen) en samen met alle betrokkenen steeds hele intensieve, maar oh zo prettige en waardevolle, gesprekken gehad.
De gesprekken met het kind waren zeer waardevol en zullen gekoesterd worden. Het is niet zo dat deze methode alles oplost, soms moeten wij toch de hulp van derden inroepen, maar door het kind weer centraal te stellen en op zoek te gaan naar de te leren vaardigheid kan deze manier van gespreksvoering voor alle betrokkenen heel veel toevoegen en soms zelfs oplossen! Het belangrijkste punt dat wij; leerkracht, kind, ouders, school en ikzelf ervaren hebben, is dat als wij samen in gesprek gaan en uitgaan van elkaars mogelijkheden dit tot een positief resultaat leidt. Met het kind als uitgangspunt en gesprekspartner komen we heel ver en leidt dit tot meer motivatie van kind, ouder en leerkracht bij het begeleiden van het kind. En misschien als we beter luisteren naar elkaar kunnen we antwoord geven op de vraag:
Weet jij wat ik wil?!