Samenvatting

Deze samenvatting geeft in het kort weer, op welke onderzoeksvraag ik antwoord wil vinden en zij dient tevens als leeswijzer.
In mijn onderzoek wil ik een antwoord vinden op de vraag of de ambulante dienstverlening Koninklijke Auris Groep door het inzetten van School Video Interactie Begeleiding (SVIB) een waardevolle bijdrage kan leveren aan het optimaliseren van coaching van basisschoolleerkrachten die de zorg hebben voor cluster 2 leerlingen.
Wanneer hierop positief kan worden geantwoord, wil ik mijn onderzoek gebruiken als een goed gefundeerde onderbouwing van het verzoek aan het management van Auris Dienstverlening Goes, om SVIB als coachinstrument structureel te gaan invoeren. In hoofdstuk 1 geef ik een toelichting op de aanleiding tot deze onderzoeksvraag met de daarbij behorende deelvragen.

In hoofdstuk 2 doe ik verslag van mijn theoretisch onderzoek. Ik heb gezocht naar literatuur die het praktijkonderzoek ondersteunt. Zo sta ik stil bij coachen, oplossingsgericht coachen en coachen met SVIB als instrument. Dit vul ik aan met theorie over de lerende organisatie en de ontwikkeling daarvan.
In hoofdstuk 3 licht ik de onderzoeksmethodologie toe. Omdat mijn onderzoek gericht is op mijn eigen praktijksituatie en bedoeld is, om de kwaliteit van handelen in die situatie te verbeteren, heb ik gekozen voor een actieonderzoek. Dit krijgt vorm in het laten doorlopen van drie SVIB-trajecten door twee leerkrachten en een onderwijsassistente. Zij zijn werkzaam op scholen die ik begeleid en houden zich bezig met de dagelijkse zorg voor cluster 2 leerlingen. Als instrument heb ik schaalvragen gebruikt bij het
begeleidingsgesprek, om de vorderingen, nieuwe doelen en acties te concretiseren en de gewenste situatie te toetsen aan de werkelijk behaalde resultaten. Ten slotte heb ik antwoorden van de respondenten genoteerd op de vraag wat voor hen een waardevolle bijdrage is.

In hoofdstuk 4 geef ik een beschrijving van de data-analyse en de resultaten daarvan. De data die betrekking hebben op de begeleiding tijdens de SVIB-trajecten (3 casussen) zijn beschrijvend: De begin- gewenste en eindsituatie geef ik weer in schaalvragen. Wat opvalt, is dat in alle casussen de gewenste situatie is bereikt. Bovendien heb ik in alle gevallen veranderingen in het onderwijsgedrag kunnen constateren. Allen zijn zich bewuster geworden van de specifieke aandacht en aanpak die een leerling van cluster 2 vraagt. Het effect hiervan is te merken aan de verandering in het leerlingengedrag.

Beide veranderingen hebben geleid tot het behalen van het gewenste doel. Hoe de antwoorden uit hoofdstuk 4 zijn gerelateerd aan de literatuur uit hoofdstuk 2 verwerk ik in mijn conclusies en aanbevelingen in hoofdstuk 5. Ik kom tot de conclusie, dat coachen met SVIB leidt tot de gewenste
gedragsverandering bij de onderwijsgevende en dientengevolge ook bij het kind.
Verder concludeer ik, dat vertrouwen en respect de belangrijkste voorwaarden zijn, om het coachen te doen slagen. Wanneer Ambulant-Begeleiders aan deze voorwaarden voldoen, kan iedere vorm van coachen goed zijn. Maar juist de kracht van de videobeelden is erg belangrijk bij de onderzoekspopulatie. Deze leerlingen hebben een onzichtbare handicap, die zorgvuldig moet worden bekeken en geanalyseerd; SVIB is een methode bij uitstek, om die onzichtbare handicap zichtbaar te maken. Omdat Auris een lerende organisatie is, die inspeelt op de komst van het Passend Onderwijs en veel waarde hecht aan het vergroten van de expertise van de Ambulant-Begeleiders, verwacht ik bovendien dat het inzetten van SVIB gezien zal worden als een nieuwe leeruitdaging. In mijn aanbevelingen zet ik uiteen hoe SVIB fasegewijs kan worden ingezet.

Ten slotte beschrijf ik in hoofdstuk 6, wat ik van dit onderzoek geleerd heb voor mezelf en wat het heeft betekend voor mijn invulling van het ambulante begeleiderschap. Ik was aangenaam verrast, dat de bevindingen uit mijn literatuuronderzoek over coaching in het algemeen, correspondeerde met mijn ideeën over de invulling van het ambulante begeleiderschap: de coach die naast de hulpvrager staat, ondersteunt en de kennis en de autonomie van de ander respecteert. Bovendien heb ik door het uitvoeren van dit onderzoek gewerkt aan mijn eigen SVIB-vaardigheden binnen mijn nieuwe taak als Ambulant-Begeleider. De mooiste opbrengst van het onderzoek voor mijzelf werd naar voren gebracht bij de evaluaties, waarbij alle respondenten zich vooral positief uitspraken ten aanzien van de waarborg van de autonomie en het gevoel van veiligheid.

Dit onderzoek heeft er toe geleid, dat ik er zelf nog meer van overtuigd ben geraakt, dat SVIB zeker als krachtig coachinstrument werkt bij cluster 2. Daarom ga ik zeker meer van SVIB gebruik maken. Na lezing van mijn meesterstuk hoop ik Auris te hebben overtuigd om te kiezen voor SVIB als een belangrijk aanvullend coachinstrument in de toekomst.