Samenvatting

Een gemeenschap in Bijbelse zin is een gegeven en is verbonden met Christus. De Bijbel en de sacramenten zijn aanwezig en de leden zetten zich voor de gemeenschap in met hun van God ontvangen gaven. Dat lijkt als het goed is op een kerk, maar een kerk heeft meer in zich, namelijk het uitreiken naar de wereld om zich heen. Andere vormen van gemeenschap dan de kerk nu al is, blijken juist daartoe goed in staat. Gemeenschappen die relevant betrokken zijn, middenin het leven staan en zich van nature vermenigvuldigen. De kerk heeft diverse vormen van gemeenschap nodig en kan die ronduit kerk noemen omdat zij mede het wezen van de kerk vormgeven.

Vanuit het perspectief van een wijkbewoner kunnen er blokkades zijn op de weg richting kerk en geloof. Die blokkades kunnen worden voorkomen door wijkbewoners te dienen bij hulpvragen of op scharniermomenten in het leven, maar ook door ontmoeting te organiseren rondom gemeenschappelijke verlangens. Dan kan er gemeenschapsvorming in het gewone leven plaatsvinden. Het vraagt daarnaast om een oordeelsvrije ruimte. En juist in die ruimte komt het evangelie ter sprake en tot bloei omdat het gedeeld wordt dichtbij het leven van alledag.

De traditie, de literatuur, maar ook de geïnterviewde wijkbewoners en bezochte missionaire projecten laten zien dat we elkaar kunnen ontmoeten. Door allerlei vormen van gemeenschap op te zetten, is de kerk in staat met Gods Liefde uit te reiken over weerstanden en blokkades van wijkbewoners heen. Net zoals Hijzelf deed en doet!