Samenvatting

Vanaf 1 januari 2015 vallen begeleiding en
dagbesteding onder de verantwoordelijkheid van
de gemeenten. Voor instellingen in het domein
van de GGZ betekent dit dat zij moeten voldoen
aan de eisen van gemeenten.
Daarnaast moet het netwerk van de cliënt meer
betrokken worden en gonst het van Eigen
Kracht. Hierdoor rezen de vragen: Welke rol
nemen (woon)begeleiders in en kan dit nog
verbeterd? Hoe verhoudt Eigen Kracht zicht tot
presentie, empowerment en SRH? Uit
literatuuronderzoek is gebleken dat Eigen Kracht
niet zonder een Eigen Kracht conferentie kan,
maar het is lastig om dit binnen de Geestelijke
Gezondheidszorg op te zetten. Het ontbreken
van een netwerk, schaamtegevoelens of het
netwerk niet (weer) willen belasten spelen
hierbij een rol. Begeleiders binnen de GGZ
hebben veelal het gevoel dat het uitvoeren van
een Eigen Kracht conferentie (EKC) lastiger is dan wat er in theorie over verteld wordt. Zij
weten niet goed hoe zij theorie en praktijk met
elkaar kunnen koppelen.
Cliënten maken zich zorgen over de toekomst.
Met name de angst voor het verliezen van
vertrouwen en veiligheid speelt een grote rol.