Samenvatting

Jongeren met een LVB zijn kwetsbaar voor het meemaken van ingrijpende jeugdervaringen en ervaren verschillende problemen die ook op school tot uiting kunnen komen. Literatuuronderzoek heeft uitgewezen dat de steun van een mentor van grote waarde kan zijn. Het geven van erkenning, zoals gedefinieerd vanuit de contextuele benadering, kan hier een belangrijke rol in spelen. Om antwoord te krijgen op de vraag: ‘Op welke wijze geven mentoren in het praktijkonderwijs erkenning aan leerlingen die te maken hebben (gehad) met ingrijpende jeugdervaringen?’ is kwalitatief onderzoek gedaan. Er is gestart met een literatuurstudie en daarna zijn tien mentoren gevraagd naar hun ervaringen met deze leerlingen. Vervolgens zijn zes leerlingen gevraagd naar hun ervaringen en welk handelen van mentoren ze wel en niet hebben gewaardeerd. Het belangrijkste resultaat van dit onderzoek is dat bijna alle deelnemende mentoren op verschillende manieren erkenning geven aan deze leerlingen. De meeste mentoren zijn zich hier echter niet van bewust. Ze voelen zich regelmatig handelingsverlegen en missen duidelijke kaders, beleid en expertise in school. De leerlingen willen graag ‘normaal’ behandeld worden en ervaren vooral erkenning als de mentor tijd neemt om echt te luisteren, begrip toont, voor ze klaarstaat en te vertrouwen is. Het blijkt dat mentoren meer doen dan ze denken. Inzicht in wat mentoren doen en kennis over op welke wijze ze erkenning kunnen geven, kan ervoor zorgen dat ze meer bewust bekwaam handelen en dit kan bijdragen aan de zelfvalidatie van de leerling.