Samenvatting

Dit onderzoek geeft antwoord op de vraag: ‘Hoe wordt de therapeutische relatie in speltherapie opgebouwd bij kinderen met hechtingsproblematiek?’ Ruim een derde van de kinderen heeft een onveilige hechtingsrelatie met hun ouders ontwikkeld. Uit onderzoek is gebleken dat dit verschillende gevolgen kan hebben in het verdere leven van een kind. Het leidt tot vaker last hebben van internaliserende problemen, zoals angst en depressie. Speltherapie is een interventie die kan helpen hechtingsproblematiek te verminderen, zodat kinderen zich veilig voelen in een relatie met anderen en in de relatie met zichzelf. Uit het literatuuronderzoek komt naar voren dat een goede therapeutische relatie en hoge ouderbetrokkenheid bij speltherapie bijdragen aan positieve resultaten voor het met succes afronden van de therapie. Dit onderzoek bevat interviews met acht speltherapeuten en één expert op het gebied van hechting. Uit de analyse blijkt dat speltherapeuten verschillende interventies inzetten om de therapeutische relatie op te bouwen met kinderen met hechtingsproblematiek. Naast verschillende interventies, is het belangrijk bij deze doelgroep extra alert te zijn op de basishouding. Zowel de speltherapeuten als de expert benadrukken het belang van hoge ouderbetrokkenheid. Zij geven aan dat het niet alleen belangrijk is een therapeutische relatie op te bouwen met het kind, maar ook met de ouder. Het is namelijk van belang dat ouders willen meewerken aan speltherapie, om de hechtingsrelatie tussen de ouder en kind te bevorderen. Speltherapeuten zetten hier verschillende ouderkind-interventies voor in, zoals: Theraplay, Basic Trust en Sherborne. Succeservaringen en leuke momenten tussen ouder en kind staan hierin centraal.