Samenvatting

Op de geriatrische revalidatieafdeling verblijven revalidanten met een migratieachtergrond. Een deel beheerst de Nederlandse taal onvoldoende. Dit belemmert de communicatie en staat het behalen van revalidatiedoelen in de weg. Er is kwalitatief onderzoek gedaan middels literatuurstudie en interviews. De onderzoekspopulatie bestaat uit zorgvragers met een migratieachtergrond en zorgverleners van een revalidatieafdeling.

Resultaten:
Literatuur beschrijft ten aanzien van taalbarrière dat gebruik van beelden, spreken in eenvoudige zinnen en inzet van een tolk bevorderend is. Een tolkendienst en inzet hiervan is onbekend bij de zorgverleners. Voor goede zorg zijn kennis, attitude en vaardigheden als basiscompetenties nodig. Het behalen van revalidatiedoelen wordt bevorderd door het vergroten van cultureel bewustzijn, bevorderen van een cultureel competente werkomgeving en het uitleggen van afspraken rondom de zorg. Zorgverleners zien taalbarrière als grote belemmering. Daarnaast zijn weinig tijd en werkdruk belemmerende factoren. Zorgvragers met een migratieachtergrond hechten aan begrip voor cultuur en religie. Inzet van een professionele tolk tijdens gesprekken met gevoelige onderwerpen is wenselijk.

Conclusie:
Bewustwording en aanvullende scholing is nodig ten aanzien van interculturele communicatie. Familieparticipatie is belangrijk, waarbij een goede balans gevonden moet worden tussen zorg van familie voor zorgvragers en verantwoordelijkheid van zorgverleners om de regie op zorg te behouden. Inzet van professionele tolk bij gesprekken over gevoelige onderwerpen en het uitspreken van wederzijdse verwachtingen is bevorderend voor het behalen van revalidatiedoelen.

Aanbevelingen:
Vergroot kennis ten aanzien van culturele zorgverlening en een cultureel competente houding. Stem revalidatiedoelen en wederzijdse verwachtingen af. Maak beleid ten aanzien van de inzet van professionele tolken. Neem voldoende tijd.