Samenvatting

De aanleiding van dit onderzoek is het feit dat kinderen met een beperking minder bewegen ten opzichte van de leeftijdsgenoten zonder beperking (Maher, Williams, Olds, & Lane, 2007). Kinderen en jongeren met een beperking halen de norm van de hoeveelheid beweging per week die door de WHO is vastgesteld niet. Deze groep is beduidend minder actief en zwaarlijviger dan de niet-beperkten leeftijdsgenoten (Rimmer & Rowland, 2008).
Daarnaast merkten de therapeuten dat deze doelgroep moeilijker in beweging te krijgen is tijdens de therapie. Het is lastig om de kinderen en jongeren gemotiveerd te houden om de vaak repeterende bewegingen te blijven uitvoeren, waarbij de therapietrouw hoog blijft zowel tijdens de therapie als thuis. Rijndam wil daarom kijken of deze problemen voorkomen kunnen worden door het inzetten van een interactieve oefenmogelijkheid.

De doelstelling van het onderzoek luidt als volgt: “kinderen van 10-14 jaar met een motorische en cognitieve beperking meer in beweging krijgen, waarbij de therapietrouw hoger is en een vertaling naar de thuissituatie kan worden gemaakt”. In dit onderzoek zal worden gekeken hoe de doelstelling behaald kan worden.

De werkwijze van het onderzoek is gebaseerd op de onderzoekend ontwerpen cyclus die veelal wordt gehanteerd binnen de opleiding gezondheidszorgtechnologie. Er wordt in chronologische volgorde gewerkt van aanleiding, probleem, eisen, concepten tot de beroepsproducten die helpen bij het ‘oplossen’ van het probleem.
In de eerste fase is er ingelezen in de doelgroep en meegelopen op locatie Ringdijk. Hierdoor heeft de student een beter beeld gekregen van de doelgroep waarvoor het onderzoek gedurende twintig weken werd uitgevoerd. Om in kaart te hebben welke stakeholders betrokken zijn bij het onderzoek, hoe er tegen het onderzoek wordt aangekeken en wat de belangen zijn, is er een krachtenveldanalyse gemaakt. Er hebben meerdere interviews met verschillende stakeholders plaats gevonden. De therapeuten zijn als eerst gesproken omdat dit tevens de eindgebruikers zullen zijn. Uit deze interviews kwam naar voren dat het onderzoek de meeste meerwaarde zou geven bij het uitlokken van de grove motoriek en het werken met twee handen bij de doelgroep 10-14 jaar.
Naast de therapeuten hebben er interviews plaatsgevonden met andere medewerkers, ervaringsdeskundigen, onderzoekers, revalidatiecentra en een expert op het gebied van gamification. Uit deze info en de opgevraagde wensen en eisen is een pakket van eisen opgesteld die tweemaal geprioriteerd is. Eén keer middels de MoSCoW-methode en één keer met een beslismatrix.
Vanuit het pakket van eisen kon er worden gezocht naar mogelijk geschikte technieken.
Het marktoverzicht bevatte uiteindelijk 58 technieken die een mogelijke optie waren om de doelstelling te behalen. Het markoverzicht is uitgedund door het toepassen van twee checklists, waardoor er dertien technieken overbleven. Deze dertien technieken zijn ingevuld in een Harris Profile. De Harris Profile wees uit dat de MYRO in theorie het meest geschikt moest zijn voor de doelstelling. Om te kijken of de integratie en de werking van de techniek in de praktijk ook slaagt, is er aanbevolen om de techniek in de praktijk te testen. De conclusies uit de focusgroep met de stuurgroep waren dat er inderdaad veel potentie wordt gezien in het werken met de MYRO. Daarnaast worden er kansen gezien in het werken met de SilverFit Mile.
Naar aanleiding van de uitgevoerde methoden is er antwoord kunnen geven aan de doelstelling. Dit is geformuleerd in de vorm van een advies voor Rijndam kinderrevalidatie.

Advies:
“De doelstelling: kinderen met een motorische en cognitieve beperking meer in beweging krijgen, waarbij de therapietrouw hoger is en een vertaling naar de thuissituatie kan worden gemaakt, kan worden behaald door de inzet de MYRO en de SilverFit Mile.