Samenvatting

In 2006 is Foam begonnen met het educatieve aanbod beter in te bedden in de onderwijspraktijk. Daartoe is een driejarige pilot WYS ontwikkeld.
Renske de Groot, hoofd van de educatieafdeling van Foam, wil op deze manier stap voor stap nieuwe vormen van kunsteducatie ontwikkelen, waarbij er nadrukkelijk plaats is voor participatie en betekenisgeving door jongeren.
“Een museum dat zijn publiek serieus neemt gaat ermee in dialoog. Het stelt vragen waarvan de antwoorden niet zijn voorgeprogrammeerd. Zo wordt een museum een plek waar het niet alleen gaat om overdracht, maar is er ruimte voor het publiek om van mening te verschillen, te discussiëren en om zelfstandig te denken”.(de Groot, 2008, p.47)
Boeken, gedichten en theaterstukken waren lange tijd de middelen waarin de cultuur van een bepaalde generatie of groep in de samenleving tot uiting kwam, meer dan beeldende kunst. Tegenwoordig lijken overwegend beelden de uiting van cultuur te zijn. Fotografie, maar ook zeker televisie en internet.
Omdat beelden pas iets betekenen als ze door een persoon bekeken en geïnterpreteerd worden, gaat men hier uit van een proces.
In het programma WYS is er een voor de deelnemer een actieve, zelfproducerende rol mogelijk waarbij gebruikgemaakt wordt van de nieuwe media. Dit is ook beschreven in het rapport mediawijsheid van de Raad van Cultuur:
“Mediawijsheid duidt op het geheel van kennis, vaardigheden en mentaliteit waarmee burgers zich bewust, kritisch en actief kunnen bewegen in een complexe, veranderlijke en fundamenteel gemedialiseerde wereld”.(rapport Mediawijsheid, 2005, Raad van Cultuur)
Foam wil een bijdrage leveren aan de kritische houding van jongeren ten aanzien van de nieuwe media. Door ze stil te laten staan bij foto ́s en ze uit te nodigen hun eigen verhaal te vertellen wordt een bewustwordingsproces op gang gebracht. Hierdoor wordt de zelfproducerende actieve rol van jongeren in een gemedialiseerde wereld aangemoedigd.