Samenvatting

Het wetenschappelijke tijdschrift Art Bulletin heeft verschillendene kunsthistorici uitgenodigd schriftelijk te reageren op de vraag ‘Whither Art History?’. Deze vraag kan vrij vertaald worden als ‘Kan kunstgeschiedenis blijven bestaan?’, ‘Is dit het einde van kunstgeschiedenis?’ of ‘Hoe zal kunstgeschiedenis zich verder ontwikkelen?’. De Braziliaanse kunsthistoricus Claudia Mattos merkt op dat meer en meer nadruk is ontstaan op globalisering en inclusiviteit in het werkveld van kunsthistorici (2014). Volgens haar zit er niets anders op dan de theorie en methodes van kunstgeschiedenis aan te passen, wil men deze meer inclusief maken (Mattos, 2014). In het boek World Art Studies zijn verschillende visies over een nieuwe wereldkunstgeschiedenis gebundeld. Het is tien jaar geleden uitgebracht onder redactie van Prof. dr. Kitty Zijlmans en Dr. Wilfried van Damme. In een interview in Metropolis M is Zijlmans van mening dat de huidige manier van periodisering in kunstgeschiedenis is blijven steken in die van de 19e eeuw. Zij pleit voor een andere blik en aanpak waarin de complexiteit van de wereld meer ruimte krijgt (Van Tuijn, 2008). Nieuwe vragen ontstaan als reactie op dit internationale discours. De zoektocht naar een mondiale canon wordt ook bekritiseerd door sommige kunsthistorici. Met het artikel ‘Whose global art (history)?’ reageert Colburn (2016) op de veelheid aan publicaties door zich af te vragen wie nou eigenlijk mag bepalen hoe een nieuwe wereld kunstgeschiedenis vorm gaat krijgen. In dit onderzoek zal ingegaan worden op het ontstaan en de ontwikkeling van kunstgeschiedenis en op het huidige debat rondom inclusiviteit en globalisering. Dit alles met het oog op de onderzoeksvraag:
‘Welke internationale discussie wordt er gevoerd binnen het vakgebied van kunstgeschiedenis met betrekking tot inclusiviteit en culturele diversiteit?’