Samenvatting

Van Identiteitscrisis naar artistic teaching? is een kwalitatief evaluatief onderzoek naar de methodiek Didactisch Experiment. Deze methodiek is ontworpen door kunstenaar-docent Pavél van Houten en ontwikkeld voor studenten aan de opleiding Docent Beeldende Kunst en Vormgeving. Veel van deze studenten en afgestudeerde kunstenaar-docenten ontwikkelen een ‘gespleten identiteit’, waarbij ze zich soms kunstenaar en soms docent voelen. Dit leidt tot keuzedilemma's, frustratie, onzekerheden en creatieve, intellectuele, persoonlijke of professionele stagnatie (Graham & Rees, 2014) (Bremmer, Heijnen & Lucero, 2018) (Imms & Ruanglertbutr, 2012). Docenten, opleidingen en onderzoekers hebben de wens de rollen kunstenaar en docent meer met elkaar te laten integreren, zodat beide rollen simultaan gebruikt en bekrachtigd worden. Uit de literatuur blijkt dat dit voordelen heeft voor de persoon zelf én voor het kunstonderwijs (Hatfield, Montana, & Deffenbaugh, 2006) (Hall, 2010). Eén manier om de rollen met elkaar te integreren is via artistic teaching. De methodiek Didactisch Experiment is een vorm van artistic teaching, die zich specifiek richt op het proces van lesontwerpen, door daarin experiment toe te laten en te ‘tweaken’ zoals kunstenaars in hun werkpraktijk vaak doen.
Dit onderzoek kijkt naar de vraag in hoeverre de methodiek Didactisch Experiment van Van Houten kan bijdragen aan het vergroten van artisticiteit tijdens het proces van lesontwerpen. Om dit te onderzoeken is de methodiek door Van Houten uitgevoerd met 21 derdejaars studenten van de opleiding Docent Beeldende Kunst en Vormgeving aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Het verloop van de methodiek, bestaande uit twee bijeenkomsten, is geobserveerd, evenals de activiteiten van Van Houten en de reacties en betrokkenheid van de studenten. Door learner reports en diepte-interviews zijn leerervaringen en meningen over de methodiek van studenten opgehaald.