Samenvatting

Amsterdam groeit met ca. 12000 inwoners per jaar. Deze groei wordt steeds meer afhankelijk van buitenlandse migratie. Hoe kan deze stad (blijven) inspelen op de veranderende samenstelling van inwoners? Welke stedelijke omgeving zorgt ervoor dat verschillende groepen nieuwkomers in evenwicht met elkaar en oorspronkelijke bewoners samenleven zonder eigen identiteit prijs te geven?

Amsterdam is wereldwijd bekend als een kosmopolitische stad, maar wat is dat eigenlijk? Hoe ziet een kosmopolitische stad eruit? Kan een kosmopolitische stad worden gemaakt? Mijn afstudeerproject is mijn zoektocht naar de antwoorden op deze vragen vanuit mijn eigen migratieachtergrond en de fascinatie voor Amsterdam.

Naast de geschiedenis, de demografie en de economie van migratie te bestuderen heb ik ook op verschillende plekken op straat geobserveerd. Gebruik makend van definities van een ‘Kosmopolitische stad’ geformuleerd op basis van de theorie over verschillende fases van migratie kwam ik tot het antwoord op de vraag: Hoe maak je een kosmopolitische stad?

In de stad zijn deelgebieden te onderscheiden waar groepen met een bepaalde migratieachtergrond wonen. Op de randen overlappen deze gebieden elkaar en ontstaan er meeste ontmoetingen. In mijn afstudeerproject stel ik voor om deze al aanwezige ruimte voor diversiteit vast te houden en vorm te geven.

Hoe geef je vorm aan de ontmoetingsplekken? Belangrijkste uitgangspunten voor transformaties zijn: niet generiek, maar specifiek ontwerpen en grenzen tussen gebieden versterken en inkleuren. De Kostverlorenvaart is zo’n grens, een doorsnede van de stad. Langs de Kostverlorenvaart liggen verschillende fascinerende plekken die bestuderen waard zijn. Voor een zestal locaties heb ik ontwerpvoorstellen gemaakt.

Op de overgangen in de stad, op de plekken waar gebieden elkaar raken wordt stedelijke acupunctuur toegepast. De ingrepen zijn op verschillende schaalniveau’s van straat, plein en element. Ze zorgen voor een doorbloeding van plekken op de grenzen van gebieden. Elk met een eigen programma en met direct effect op het stedelijk leven. Ze nodigen uit om de ruimte anders te gebruiken en voegen een programma toe. Zo ontstaat interactie.

Steeds nieuwe groepen gebruikers zorgen voor voortdurende vernieuwing. Door plekken een kleur en specifiek gebruik te geven worden deze een bestemming in de stad. Verschillende groepen mensen kunnen de ruimte gebruiken, naast elkaar of met elkaar. Plekken als cement voor de stad. Zo bouw je een kosmopolitische stad!

Afstudeercommissie: Tess Broekmans (mentor), Lada Hrsak en Annuska Pronkhorst. Toegevoegde leden t.b.v. het examen: Ellen Marcusse en John Westrik.