Samenvatting

Dit onderzoek is een multiple case study van drie groepen jongeren die deelnemen aan het theaterconcours van Kunstbende. We proberen te duiden hoe het niet-docent gestuurde theatermaakproces werkt bij jongeren die op vrijwillige basis in een informele setting met elkaar samenwerken. Hierbij wordt er gekeken hoe de jongeren de fases van het theatermaakproces doorlopen, hoe zij met elkaar samenwerken en welke externe invloeden bepalend zijn voor hun manier van werken. Elke groep is eenmalig geobserveerd tijdens een repetitie en direct na afloop als groep geïnterviewd. De focus van de observaties en de interviews lagen op de twee hoofdtopics: de fasering van het theatermaakproces en de samenwerking. Na analyse van onze onderzoeksresultaten zijn de volgende conclusies naar voren gekomen.
De fases van het maakproces (initiëren, componeren en regisseren) verlopen niet in chronologische volgorde. Zo bevonden een aantal jongeren zich al in de fase van het regisseren als het doel van de act nog niet duidelijk was, waardoor ze weer een stap terug moesten doen. Het bleek voor veel jongeren lastig om een heldere premisse te formuleren (de boodschap van de voorstelling). Ze zijn goed in staat om een thema te kiezen, maar blijken moeite te hebben met benoemen hoe zij zich tot dit thema verhouden en hiermee betekenis geven aan hun act.
De samenwerking verloopt zeer harmonieus en de besluitvorming verloopt democratisch.
Er is echter geen sprake van een duidelijke taakverdeling en planning. De jongeren voelen zich heel vrij in het maakproces omdat ze weinig kaders hebben, ze missen echter wel de besluitvaardigheid van één regisseur. De invloed van jeugdtheaterscholen en theatervakopleidingen op het theatermaakproces van de jongeren zijn groot. Zo is te zien dat de werkwijze van professionele regisseurs wordt overgenomen.