Samenvatting

Dit afstudeeronderzoek is uitgevoerd in opdracht van BAAC naar aanleiding van opgravingen uit
2017-2018. Het doel van het onderzoek is om te onderzoeken of de aangetroffen leer-, knopen- en
textielvondsten van het Frans-Bataafse legerkampement in Austerlitz afkomstig zijn van uniformen
en in hoeverre deze te reconstrueren zijn. De hoofdvraag luidt: “In hoeverre is het mogelijk een
Frans/Bataafs/Hollands legeruniform te reconstrueren op basis van aangetroffen knopen, leer en
textiel?”. Dit is gedaan door onderzoek te doen naar de locatie, uniformvoorschriften en materialen,
regimentsgeschiedenis en organisatie en relevante vondsten met de spreiding ervan. Het onderzoek
bestond uit literatuuronderzoek, historisch onderzoek, materiaalonderzoek met de bijbehorende
GIS-analyses.
In het derde hoofdstuk zijn belangrijke aspecten van de opgravingslocatie, de verspreiding van
vondsten, en de bijbehorende militaire uniformen en eenheden onderzocht. De leer- en
textielvondsten in Bataljon A, voornamelijk gevonden in manschappenzone, wijzen op dat er
rekening gehouden wordt met onderdelen van uniformen van de Franse linie-infanterie. Ook
Hollandse troepen, zoals diverse regimenten linie-infanterie en Garde-eenheden, waren op
verschillende momenten aanwezig.
Franse en Bataafse/Hollandse uniformen tonen overeenkomsten met enkele verschillen in
stofnamen en uitmonsteringkleuren. Belangrijke uniformonderdelen zoals hoofddeksels, habit, veste,
pantalons, slobkousen, schoenen en uitrusting zijn onderzocht. Deze waren gemaakt van diverse
textielsoorten en leer. Meneer Oosthuyse (1763-1818) veel uniformstoffen uit Nederlandse steden
en zijn eigen fabriek aan het leger. Vervolgens dienden knopen als functionele en decoratieve
elementen die rang en status aangaven, verspreid over het uniform.
In het vierde hoofdstuk zijn de aangetroffen stukken leer en textiel gedetermineerd en onderzocht
waarom Bataljon A zoveel vondsten bevat. Het grootste deel van het materiaal is gevonden in één
kuil die diende als dumplocatie. Textiel bestaat uit wol, linnen, vilt en vermoedelijk haar, terwijl leer
voornamelijk aan schoeisel en enkele riemen te koppelen is. Veel stukken textiel zijn niet met
zekerheid te koppelen aan uniformen en kunnen gebruikstextiel zijn. Het is wel duidelijk dat soldaten
zich bezighielden met het bewerken en repareren van uniformonderdelen.
In de vijfde en zesde hoofdstukken zijn de resultaten geïnterpreteerd en geconcludeerd. Er is
vervolgens gesteld dat het niet eenvoudig zal zijn om een Frans/Bataafs/Hollands uniform te
reconstrueren op basis van de aangetroffen knopen, leer en textiel. Een reconstructie op basis van
dit materiaal zou te veel aannames vereisen en zou slechts een summiere weergave van enkele
onderdelen opleveren.