Samenvatting

In dit onderzoek wordt er onderzocht in hoeverre de begeleiding bij de doelgroep borderline-persoonlijkheidsstoornis verbeterd kan worden bij de organisatie BMO in Harderwijk. De begeleiders bij BMO lopen tegen een aantal aspecten aan die de begeleiding bemoeilijken. Er wordt gestreefd naar een zo goed mogelijk herstel en aangezien BMO onderdeel is van dit herstel, probeert BMO de begeleiding te optimaliseren en te kijken naar verbeterpunten. Allereerst is er literatuuronderzoek gedaan naar het onderwerp borderline en de begeleiding van deze doelgroep. Hieruit is gebleken dat er geen begeleidingsmethodieken zijn voor deze doelgroep, maar wel veel voor behandeling. Er is geen antwoord op welke methode passend is bij cliënten met borderline. Daarom is er gekeken naar struikelpunten van de begeleiders van BMO. Dit betreft een kwalitatief onderzoek en de onderzoeksvraag die hierbij is opgesteld luidt; “Hoe kan de begeleiding van cliënten met een borderline-persoonlijkheidsstoornis bij BMO Harderwijk verbeterd worden?”. De deelvragen worden aan de hand van de resultaten van de zes semigestructureerde interviews beantwoord. Deze worden afgenomen bij de begeleiders van BMO. Om aanvulling te geven op dit onderzoek wordt er een vragenlijst afgenomen bij een behandelaar. Deze behandelaar werkt met dezelfde doelgroep, maar heeft een andere werkwijze en deskundigheid. De laatste deelvraag zal beantwoord wordt met de resultaten die voortkomen uit de vragenlijst. Er wordt gekeken naar handvatten die de behandelaar kan geven aan de begeleiders, waar deze mee aan de slag kunnen om de begeleiding te optimaliseren.
 
Uit onderzoek is gebleken dat de begeleiders veel kennis hebben over de doelgroep. Er is veel ervaring opgedaan en daar zijn lessen uit gehaald. Eén bepaalde methode is niet ontwikkeld voor deze doelgroep en de begeleiders hebben ook niet één specifieke methode die wordt gebruikt. Humoristisch, empathisch, tactisch en gevoelig zijn punten die begeleiders gebruiken in de begeleiding en benoemen als effectief bij deze doelgroep. Het aanvoelen van de cliënt, de situatie en de problematiek zijn elementen die effectief werkt en wat alle begeleiders benoemen te gebruiken. Volgens de begeleiders is dit effectief, omdat het contact met de cliënt zo goed blijft en het de vertrouwensband versterkt. Terugvallen op het team wordt als zeer prettig ervaren. Het geeft kennis, steun en zelfvertrouwen bij de begeleiders waardoor er een goede oplossing gevonden wordt voor struikelpunten. De antwoorden van de behandelaar komen overeenkomen met hetgeen dat de begeleiders omschrijven als lastig, namelijk het gedrag van iemand met borderline en het niet hebben van een richtlijn hoe om te gaan met deze doelgroep. De handvatten die mogelijk bruikbaar zijn voor de begeleiders zijn in de aanbevelingen beschreven.
 
Op basis van de onderzoeksresultaten wordt aanbevolen om het teamverband aan te houden en goed te blijven communiceren. Duidelijkheid en consequentie zijn van belang voor zowel de cliënten als naar de collega’s. De aspecten die effectief werken zoals humor en empathie blijven gebruiken. Daarbij hoort de balans vinden tussen empathisch confronteren en positief benaderen. Er wordt geadviseerd om verdieping te halen uit de lezingen en training van Stichting Borderline en dit toe te passen in de praktijk. Hier is nog nooit gebruik van gemaakt. Tot slot wordt aanbevolen een vervolgonderzoek te verrichten naar de wensen en behoeften van de cliënten bij BMO Harderwijk. Mogelijk zijn er aspecten waar de cliënten tegenaan lopen die nog niet boven water zijn gekomen. Ter discussie wordt gesteld het de hoeveelheid behandelaren die zijn ondervraagd uit te breiden. Het wordt geadviseerd om de vorm van onderzoek doen te veranderen van een vragenlijst naar een mondeling interview. Aangezien de interviews semigestructureerd zijn afgenomen, moet