Samenvatting

Gemeente Enschede pleit voor een collectief gerichte hulpverlening waarbinnen het verbinden van hulpvragen leidt tot een gemeenschappelijke ondersteuningsvraag.
De huidige visie in het welzijnswerk is te danken aan de vele ontwikkelingen die de verzorgingsstaat van Nederland door de jaren heen heeft gekend. Met de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) zijn lokale overheden aan zet om het welzijnswerk anders te organiseren. Daarbij biedt het stimuleringsprogramma ‘Welzijn Nieuwe Stijl’ (WNS) handvatten voor bestuurders en uitvoerders in het welzijnswerk. Vraaganalyse, organisatie van aanbod, werkwijze en randvoorwaarden vormen de pijlers van WNS (Ministerie van VWS, 2010). Zowel professionals als burgers kunnen hierin een betekenis hebben.
Vanuit het project ‘Samenwerken in de wijk’ van Movisie, deden Sok, Lucassen en Van Den Bosch (z.j) een aanbeveling gericht op een collectievere aanpak. Zij noemden dat er oog dient te zijn voor zowel de professionele inzet als inzet van burgers door een wijkanalyse uit te voeren om een collectievere aanpak te creëren. In lijn met deze aanbeveling is dit onderzoek gedaan voor het wijkteam Centrum in Enschede. Hierbij is het doel om de leefgebieden waarbinnen aanmeldingen zijn gedaan te inventariseren. Deze aanmeldingen zijn gedaan op persoonsdossiers bij de wijkcoaches van het wijkteam en worden gespecificeerd op stadsdeel- en buurtniveau. Daarnaast wordt binnen het onderzoek het huidige aanbod in de nuldelijnsvoorzieningen in stadsdeel Centrum in kaart gebracht om aansluiting te meten.
Voor de lange termijn vormen de resultaten van dit onderzoek een mogelijke aanzet voor het verkrijgen van een afgestemd aanbod van nuldelijnsvoorzieningen op stadsdeel- en buurtniveau. Daarnaast kan het ook bijdragen aan een verschuiving in het aanbod van nulde-, eerste- en tweedelijnsvoorzieningen. Ten slotte kan een verandering naar een collectievere aanpak door de wijkcoaches bevorderd worden. De wijkanalyse zoals hierboven genoemd draagt hier volgens Sok et al. (z.j.) aan bij.
 
“In hoeverre sluit, in 2015, het aanbod van de nuldelijnsvoorzieningen in het stadsdeel Centrum in Enschede aan op de leefgebieden waarbinnen aanmeldingen op persoonsdossiers zijn gedaan bij de wijkcoaches van het wijkteam Centrum?”
Dit is de hoofdvraag die wordt beantwoord in dit overwegend kwantitatieve onderzoek. Om deze vraag te beantwoorden zijn twee theoretische deelvragen gesteld, die gaan over de nuldelijnsvoorzieningen en het wijkteam in het stadsdeel Centrum. Daarna zijn drie praktische deelvragen gesteld die gaan over de inventarisatie van de aanmeldingen in problematieken, de meest voorkomende leefgebieden binnen ‘Multiproblematiek’ en de impliciete hulpvragen achter ‘Kind: sociaal emotionele ondersteuning’. Bij de beantwoording van de praktische deelvragen worden bestaande gegevens uit het registratiesysteem van de wijkcoaches (Topicus Overheid Platform, TOP) en een vragenlijst aan de wijkcoaches gebruikt.
Over de meest voorkomende problematieken kan geconcludeerd worden dat ‘Multiproblematiek’, ‘Kind: sociaal emotionele ondersteuning’ en ‘Financiën’ het meest voorkomen. Als het gaat om ‘Multiproblematiek’ geven de wijkcoaches aan dat ‘Financiën’ het meest voorkomt, waarbij vaak een combinatie wordt gemaakt met ‘Kind: sociaal emotionele ondersteuning’ en ‘Huiselijke relaties’. Aan de hand van trefwoorden uit de persoonsdossiers zijn impliciete hulpvragen bij het leefgebied ‘Kind: sociaal emotionele ondersteuning’ gevormd. Hierbij zijn opvoeding en gedragsproblemen de meest voorkomende trefwoorden. Ten slotte is geconcludeerd dat aansluiting tussen vraag en aanbod gedeeltelijk gemeten kan worden. Het betreft dan aansluiting op het gebied van categorieën en