Samenvatting

Stichting Noodfonds Zwolle en omgeving is op 25 oktober 2006 opgericht als zelfstandige organisatie waarin hupverleningsorganisaties, gemeenten en bedrijfsleven samenwerken. Al meer dan 10 jaar lang worden hier honderden aanvragen ingediend en biedt het Noodfonds hulpverleners een handvat om verder te komen met de problematiek van cliënten, waardoor de stichting enig bestaansrecht heeft verworven. Echter, omdat het Noodfonds geen zicht had op een daadwerkelijke afloop van de hulpvragen, werd het 10-jarig bestaan als natuurlijk moment aangegrepen om tot reflectie te komen. Dit had als doel vast te stellen of de incidentele bijdrage van Stichting Noodfonds bijdraagt aan een structurele oplossing voor de aanwezige problematiek en om dit te kunnen verantwoorden aan haar samenwerkende partners, te weten: de gemeente, sociale partners, intermediairs en donateurs. In dit onderzoek wordt antwoord gegeven op onderstaande probleemstelling: 
“In hoeverre wordt er met een incidentele bijdrage van Stichting Noodfonds bijgedragen aan een structurele oplossing voor de aanwezige problematiek binnen een hulpverleningsplanen in hoeverre zijn de richtlijnen van het Noodfonds duidelijk voor de intermediair?” 
Om de probleemstelling te kunnen beantwoorden is de data, voor acht verschillende onderzoeksvragen, kwalitatief verzameld aan de hand van dossieronderzoek, interviews en enquêtes. De onderzoeksvragen kwamen voort uit de verwachting dat de effectiviteit wordt bepaald door de match van de hulpvraag en het noodhulpaanbod. Een goede werking van het Noodfonds zou afhankelijk zijn van de problematiek van de cliënt, een goede diagnose en juiste aanpak van de hulpverlener en tevens van een goede beoordeling van de beoordelaar. Daarbij geldt ook dat de doelstelling en de richtlijnen voldoende duidelijk dienen te zijn zodat deze helpen bij een match van de hulpvraag en het noodhulpaanbod. 
Ondanks dat er voorafgaand aan dit onderzoek geen nulmeting is uitgevoerd en dit ook niet op basis van de beschikbare gegevens kon worden gedaan, kan als eindconclusie worden geschreven dat er, met een incidentele bijdrage van Stichting Noodfonds, voor een aanzienlijk deel wordt bijgedragen aan een structurele oplossing voor de aanwezige problematiek binnen een hulpverleningsplan. Daarbij zijn de richtlijnen, die openbaar gepubliceerd zijn, voldoende duidelijk en sturend voor de intermediair. Deze conclusie houdt in dat het Noodfonds bewezen bijdraagt aan de (structurele) oplossing van problemen en daarmee ook aan het herstel of aan het voorkomen van maatschappelijke schade. 
Op grond van de eindconclusie kan dus gesteld worden dat er een goede match van de hulpvraag en het noodhulpaanbod is, doordat de effectiviteit niet wordt gehinderd door de aanpak van de intermediairs noch de medewerkers. Omdat deze conclusie nog niet te generaliseren is naar de gehele populatie van intermediairs die aanvragen bij het Noodfonds doen, bovenstaand gegeven geldt namelijk niet voor alle respondenten, zijn er aanbevelingen gedaan. Daarop kan Stichting Noodfonds anticiperen om te streven naar het hoogst mogelijke resultaat en een nog effectievere oplossing van de problematiek binnen de diverse hulpverleningsplannen. Een voorbeeld van een aanbeveling is het opnemen van een nulmeting in het aanvraagformulier. Deze dient vervolgens middels een automatische digitale evaluatie te worden getoetst. En die effectmeting dient tot slot jaarlijks opgenomen te worden in het jaarverslag, waardoor de stichting zich ieder jaar, aan de hand van bewezen feiten, kan verantwoorden aan haar samenwerkende partners.