Samenvatting

De supermarkt is niet voor iedereen even toegankelijk. Voor mensen met een visuele- (en) auditieve beperking V(A)B zijn de handscanners en zelfscans niet toegankelijk, waardoor zij niet van dezelfde services gebruik kunnen maken als klanten zonder V(A)B en er sprake is van een ongelijkwaardige supermarktbeleving. Daarbij krijgen zij ongeschikte antwoorden van het personeel en gaan regelmatig met hen in discussie over de toegang van blindengeleidehonden. Omdat de overheid de plicht heeft de samenleving voor mensen met een beperking toegankelijk te maken, is onderzocht hoe de overheid mensen met een V(A)B een gelijkwaardige supermarktbeleving kan bieden. Dit onderzoek is door middel van het Human Centered Design-model uitgevoerd. In het onderzoek hebben interviews, observaties, feedbackgesprekken en een brainstorm plaatsgevonden, om de behoeftes van mensen met een V(A)B en het winkelpersoneel te achterhalen. Hieruit kan worden opgemaakt dat mensen met een V(A)B behoefte hebben aan winkelpersoneel dat hun vragen efficiënt beantwoord, zij geen discussies over blindengeleidehonden starten en willen mensen met een V(A)B een handscanner die het voor hen mogelijk maakt  zelfstandig boodschappen te doen. De werknemers hebben behoefte aan een training waarin zij mensen met een V(A)B leren assisteren, zodat zij de klanten een positieve supermarktbeleving kunnen bieden. Vanuit deze behoeftes zijn drie concepten opgesteld: een training wederzijds begrip voor het personeel (TWB), een oppiepsysteem voor winkelassistentie tijdens het boodschappen doen (Mobiele Button) en een applicatie die mensen met een V(A)B door de supermarkt begeleidt (Guiding Scanner(App). Wanneer de overheid deze concepten in de supermarkt implementeert, is er meer mogelijkheid tot zelfstandig boodschappen doen en is er een toename aan gelijkwaardiger contact tussen klanten met een V(A)B en het winkelpersoneel.