Samenvatting

Het onderzoek in dit verantwoordingsdocument is opgesteld in combinatie met een catalogus, die tevens diende als testcase voor dit onderzoek. Dit onderzoek is uitgevoerd in opdracht van het Rijksmuseum van Oudheden (RMO). Het onderzoek richtte zich op het ontsluiten van getekend leren schoeisel uit de Elberse en Wttewaall collecties, waarbij fotoandapos;s van de zolen werden gekoppeld aan de juiste tekeningen en beschrijvingen voor verwerking in de catalogus. Dit proces is volledig digitaal uitgevoerd en aan de hand van foto’s van het RMO en tekeningen en beschrijvingen van Carol van Driel-Murray uitgevoerd.

Uit de inventarisatie van 132 zolen bleken 57 bespijkerde zolen, 26 genaaide zolen, 38 sandaal zolen, en 11 carbatinae te zijn. De verschillende stijl- en vormtyperingen binnen deze vier categorieën zijn gebruikt als indicatie voor de datering van de zolen. Het schoeisel in de collectie kon gedateerd worden vanaf halverwege de tweede eeuw doorlopend tot in de derde eeuw, waarbij het meeste schoeisel een datering van eind tweede eeuw heeft. Dit komt overeen met fasering van het castellum. De aanwezigheid van leerbewerkingsafval en reparaties op sommige zolen wezen op ambachtelijke leerbewerking in het castellum en de vicus.

Aan de hand van de lengtematen van de zolen kon worden vastgesteld dat populatie binnen het castellum en de vicus enigszins gebalanceerd was. Zowel mannen-, vrouwen- als kinderschoenen waren aanwezig, waarbij de mannenschoenen domineerden binnen het complex.

Vervolgens is gereflecteerd op de voordelen en beperkingen van het uitvoeren van materiaalonderzoek aan de hand van uitsluitend online bronmateriaal. Hoewel het mogelijk is, zij n er een aantal vereisten waaraan foto’s en de notiering van administratieve gegevens moeten voldoen, maar ook de faciliteiten die gebruikt worden om het onderzoek uit te voeren. Fysiek materiaal blijft echter de voorkeur genieten voor nauwkeurigheid, detail en vrijheid van hantering.