Samenvatting

In het kader van de Kaderrichtlijn Water (KRW) vormt monitoring een zware belasting voor de jaarlijkse begroting van waterbeheerders. Een goedkopere monitoringsmethode is daarom gewenst. Environmental DNA (eDNA) is in potentie geschikt om de huidige monitoring te vervangen. De verwachting is dat het met eDNA niet mogelijk zal zijn om tot op soortniveau te beoordelen, maar tot op genusniveau (geslachtsniveau). Daarnaast is het vaststellen van kwantitatieve gegevens (abundantie) met behulp van eDNA niet mogelijk. De maatlatten in de Kaderrichtlijn Water voor macrofauna beoordelen echter tot op soortniveau en maken gebruik van abundantie, eDNA zal daarom niet direct toegepast kunnen worden. Het doel van dit onderzoek is het effect van het aanpassen van de maatlatscore voor macrofauna te meten, door op genusniveau en zonder invloed van abundantie te beoordelen. Daaruit volgt de onderzoeksvraag: “Wat is de betrouwbaarheid van het beoordelen van waterkwaliteit op genusniveau en exclusief abundantie?”