Samenvatting

Vele diersoorten verdwijnen of verminderen in aantallen in diverse leefomgevingen. Oorzaken kunnen zijn vernietiging of verkleining van habitat of het uitsterven van voedselbronnen. Bij andere diersoorten is het onbekend wat een vermindering van aantallen veroorzaakt in een populatie. Dit is ook het geval voor de eikelmuis (Eliomys quercinus) in Nederland. De eikelmuis behoort tot de familie van de slaapmuizen (Gliridae). Samen met de hazelmuis (Muscardinus avellanarius) zijn dit de enige slaapmuizen-soorten die in Nederland voorkomen. De laatste populatie van eikelmuizen in Nederland, bevindt zich in Zuid-Limburg en misschien nog in Zeeuws-Vlaanderen. Duidelijk is dat er gerichte beschermingsmaatregelen dienen te worden genomen om de soort voor Nederland te behouden. Hiervoor moet onder andere worden onderzocht, welke voedselbronnen de soort gebruikt. Uit een eerdere uitgevoerde studie (Foppen & Bergers 1985) kan worden afgeleid dat de dieren in de zomer en waarschijnlijk in het najaar veel fruit (van bomen en struiken) en zaden eten. Wat er in het voorjaar en in de vroege zomer wordt gegeten, als er geen vruchten en zaden beschikbaar zijn, is echter nog niet bekend. Dit zou te achterhalen zijn door mest te verzamelen uit de nestkasten, en deze te analyseren op voedselresten. In opdracht van de Zoogdiervereniging werd van mei tot juni 2010 een onderzoek uitgevoerd door studenten Diermanagement van hogeschool Van Hall Larenstein. Het resultaat van dit onderzoek is beschreven in dit onderzoeksrapport.