Samenvatting

Dit onderzoeksrapport richt zich op één specifieke behandeling van thuiswonende mensen met dementie. Het gaat over drie cliënten die individueel deel hebben genomen aan een zevenweekse interventie met beeldende therapie. Binnen de interventie stond het toepassen van toevalstechnieken centraal. Het doel van dit onderzoek was om inzicht te krijgen in het effect van toevalstechnieken binnen beeldende therapie op de levenskwaliteit van de individuele cliënt. Om dit doel te bereiken is een gestapeld N=1 onderzoek uitgevoerd. Hierbij werd het welzijn van de cliënt gedurende het verloop van iedere sessie geobserveerd en werden vragenlijsten over de kwaliteit van leven met de mantelzorger afgenomen. Om ook de subjectieve beleving van de cliënt zelf in het onderzoek te betrekken, werd de mantelzorger geïnterviewd.
In de resultaten van de ingevulde vragenlijsten, die in een voor-, tussen- en nameting werd afgenomen, was er bij twee van de drie cliënten een stijging van de kwaliteit van leven te zien. Alle drie de cliënten lieten tijdens de therapiesessies een stijging in hun welzijn zien. Zij gaven aan dat het werken met toevalstechnieken binnen beeldende therapie op belangrijke, als indicatoren van levenskwaliteit gedefinieerde aspecten, effect had.
De conclusie is dat het toepassen van toevalstechnieken binnen beeldende therapie met mensen met dementie een positief effect heeft op hun kwaliteit van leven, zowel tijdens als kort na de therapie.