Samenvatting

Welk effect heeft beeldende therapie op depressieve klachten? Is dit effect te filteren uit het totaalaanbod van therapieën binnen de deeltijdbehandeling? Hoe ervaart de patiënt veranderingen in zijn klachten en is dit ook zichtbaar in zijn beeldend werk?
Voor dit onderzoek is de systemische N=1 methode toegepast, waarbij patiënt en vijf netwerkleden meewerken. Er wordt gebruik gemaakt van de gevalideerde vragenlijst Inventory of Depressive Symptomatology (ISD-SR en IDS-C) voor het meten van depressieve symptomen. De effecten van beeldende therapie worden gemeten met verschillende vragenlijsten en interviews met patiënt en beeldend therapeut. Er zijn vier meetmomenten tijdens de 16 weken durende behandeling.
Uit dit onderzoek blijkt een significante daling van depressieve klachten van de patiënt. De voornaamste klachten, op het gebied van kwaliteit van de stemming, zelfbeeld en interpersoonlijke gevoeligheid, zijn volgens de patiënt in grote mate positief beïnvloed door beeldende therapie. Daarnaast kan hij meer plezier ervaren en meer genieten van activiteiten. De patiënt geeft aan dat hij bij beeldende therapie beter bij zijn gevoelens kan en meer wordt geconfronteerd met zichzelf dan bij de ‘praattherapieën’. Aan het eind van de behandeling kan de patiënt eigenschappen, waarmee hij in het beeldend werken wordt geconfronteerd, accepteren als deel van zichzelf. Hierdoor is hij milder geworden. Hij stelt zich minder cognitief op, is gegroeid in zelfreflectie en heeft geoefend in ander gedrag. Het is onduidelijk in hoeverre dit gegeneraliseerd is naar het dagelijks leven.