Samenvatting

Dit proefschrift richt zich op het vermogen van kwetsbare ouderen, wonende in verzorgingshuizen, om zo onafhankelijk mogelijk te blijven. Kwaliteit van leven van ouderen hangt voor een groot deel af van of zij afhankelijk zijn van zorg of niet en in welke mate zij afhankelijk zijn. Vanuit het standpunt van een geriatriefysiotherapeut is het optimaliseren van fysieke fitheideigenschappen zoals spierkracht, lenigheid, uithoudingsvermogen, coördinatie en balans het instrument dat de uitvoering van ADL vaardigheden zouden kunnen bevorderen. Om een trainingsprogramma te kunnen maken dat gebruikt kan worden door de oudere bevolkingsgroep werd een systematisch review uitgevoerd naar training uitkomsten die fysieke fitheid, ADL vaardigheden en kwaliteit van leven van ouderen in instellingen kunnen beïnvloeden. De conclusie is dat er robuuste evidentie is voor effecten op fitheid, functionele en ADL vaardigheden en kwaliteit van leven. Een van de studies in dit proefschrift is een gerandomiseerde gecontroleerde studie waarin een experimentele groep is vergeleken met een controlegroep. Er waren geen significante verschillen tussen de experimentele en controlegroep na een periode van 16 weken, hoewel >50% van de deelnemers in de experimentele groep verbeterden in spierkracht en prestatie-gerelateerde ADL. Een groepstrainingsprogramma is niet effectief om zelfredzaamheid en zorgafhankelijkheid te verbeteren bij ouderen in verzorgingshuizen. De belangrijkste boodschap van deze dissertatie is dat kwetsbare verzorgingshuisbewoners een individuele aanpak nodig hebben om kracht, balans en uithoudingsvermogen te verbeteren. Oefentherapie zou zo functioneel mogelijk gegeven moeten worden, het liefst in de thuissituatie en aangepast aan de dagelijks veranderende omstandigheden.