Samenvatting

We willen dat publieke organisaties flexibel inspelen op maatschappelijke vraagstukken. Tegelijkertijd eisen we een gedetailleerde verantwoording van het bestede belastinggeld. Daarmee brengen we ze in een onmogelijke spagaat. Strakke verantwoordingskaders en outputsturing werken destructief en onethisch gedrag in de hand. Kunnen we dit instrumentarium loslaten zonder de controle te verliezen?