Samenvatting

De kunsten als een speler in veranderingsprocessen.

Kunstenaars zien schoonheid en betekenis waar 'gewone mensen' die niet zien. En daarom kan een kunstenaar ons gewone stervelingen leren kijken naar datgene dat niet recht in ons blikveld wordt geplaatst. Zo kijkt een kunstenaar als Bart Lodewijks naar de mensen om hem heen. Hij kijkt voorbij de clichés en de voor de hand liggende sociale ordeningen. Hij kijkt naar de details die ons als mens uniek maken. De tandeloze mond, de verfrommelde kleding, het onaangepaste gedrag. Hij kijkt vanuit een open houding, benieuwd wat er gaat gebeuren en benieuwd wat dat van hem gaat vragen. Hij laat gebeuren, schept ruimte opdat er iets kan gebeuren. En dan reageert hij, altijd open en onderzoekend, nooit defensief. En zijn reacties zijn zijn interventies. En met die interventies laat hij ons kijken. Hij plaatst krijttekeningen op gebouwen waarvan we dachten dat ze het aanzien niet waard waren.
In het algemeen kan je zeggen dat kunstenaars in sociaalpolitieke processen in staat zijn om: Mensen te verbinden, mensen op te schrikken, via de kracht van het beeld iets duidelijk te maken, rituelen in te stellen.