Samenvatting

Het doel van dit onderzoek was om in kaart te brengen of leerlingen meer gemotiveerd zijn bij zelf formatief evalueren of bij formatief evalueren door de docent op het Helen Parkhurst College. In totaal hebben er 35 deelnemers meegedaan aan het onderzoek. De deelnemersgroep was samengesteld uit 11 meisjes en 24 jongens met een gemiddelde leeftijd van 14,5 jaar. Het onderzoek duurde drie weken en er waren twee groepen, de zelf formatief evaluerende groep en de docent formatief evaluerende groep. De motivatie werd gemeten door middel van de BREQ-2 vragenlijst. De metingen werden verwerkt in SPSS en geanalyseerd door middel van de Mann- Whitney U test. Uit de non- parametrische Mann- Whitney U test bleek dat leerlingen die zichzelf formatief evalueren (Mean rank = 19,66) niet gemotiveerder zijn dan leerlingen die formatief geëvalueerd worden door de docent (Mean rank =16,61). Dit verschil is niet significant (U = 125,500, Z = -0,878, P = 0,380) Uit de resultaten is gebleken dat de manier van formatief evalueren geen invloed heeft op de motivatie van de leerlingen. Daarom wordt er aangeraden om de docenten zelf te laten kiezen welke vorm van formatieve evaluatie de voorkeur heeft. De aanbeveling aan de beroepspraktijk is dat de docenten zoveel mogelijk aan de slag gaan met het formatief evalueren en hierbij de leerlingen betrekken in het proces. Hoe meer er wordt voldaan aan alle drie de psychologische basisbehoeften, autonomie, verbondenheid en competentie, hoe beter de kwaliteit van motivatie. Een betere motivatie kan zorgen voor een betere prestatie, meer plezier en een positief effect op een actieve leefstijl op de lange termijn (De Nederlandse Sportraad, 2018).