Samenvatting

Inleiding In de praktijk wordt de eiwitaanbeveling zowel in gram (g) per kilogram (kg) lichaamsgewicht (LG) als vetvrije massa (VVM) gegeven. Er is echter weinig onderzoek gedaan naar de verschillen in eiwitbehoefte tussen deze methoden en is het onduidelijk welke beter is. Het doel van deze studie is om het verschil tussen de methoden op basis van (gecorrigeerd) LG en VVM weer te geven. Methoden Dit onderzoek is uitgevoerd in twee populaties. De ANAC populatie: leefstijlinterventie deelnemers van ≥ 55 jaar. De Amsterdam UMC populatie: ≥ 18 jaar van 7 patiëntengroepen. Deze berekeningen zijn gebruikt om de eiwitbehoefte te bepalen:  (Gecorrigeerd) LG x 1,2 g/kg LG (correctie: gewicht bij BMI <18,5 naar BMI 20, gewicht bij BMI ≥30 naar BMI 27,5)  VVM (BIA en/of BodPod) x 1,5 g/kg VVM Een onderschatting van <0% en een overschatting van ≥10% werd gedefinieerd als een klinisch relevant verschil waarbij de VVM als 100% werd genomen. Resultaten De gemiddelde eiwitbehoefte op basis van LG is 27 ± 15 g (ANAC) en 11 ± 11 g (Amsterdam UMC) hoger dan op basis van VVM. Bij gecorrigeerd LG is dit 16 ± 10 g (ANAC) en 9 ± 8 g (Amsterdam UMC). De verschillen in eiwitbehoefte tussen beide methoden zijn gemiddeld zo groot dat maar 22% (niet gecorrigeerd LG) en 26% (gecorrigeerd LG) van de onderzoekspopulatie een acceptabel verschil heeft. Conclusie De grote verschillen in eiwitbehoefte kunnen verklaard worden doordat de twee methoden verschillende uitgangspunten hebben. De methode op basis van (gecorrigeerd) LG is gebaseerd op stikstofbalans studies, welke veel beperkingen kennen. De methode op basis van VVM lijkt fysiologisch gezien nauwkeuriger, maar kent ook onduidelijkheden. Een langdurige en diepgaande stikstofbalans studie is nodig voor de praktijk om een stap dichterbij de werkelijke eiwitbehoefte te komen.