Samenvatting

Verlatingsangst komt niet alleen veel voor bij mensen, maar ook bij honden. Veel honden ervaren stress wanneer hun baasje vertrekt en uiten dit op verschillende manieren. Sommige honden blaffen slechts in afwezigheid van hun baasje, terwijl andere meubels vernielen, het huis bevuilen en zichzelf zelfs kunnen verwonden. Dit probleem blijft vaak onopgemerkt, omdat de signalen niet altijd duidelijk aangeven wat er aan de hand is. Om deze aandoening te diagnosticeren, is het nodig dat hondeneigenaren alert zijn en kennis hebben van het probleem. Maar hoe goed is hun kennis eigenlijk?Dit onderzoek is uitgevoerd om vast te stellen hoe breed het kennisniveau is van hondeneigenaren over dit onderwerp. De onderzoeksvraag die in dit onderzoek beantwoord wordt, luidt: "In hoeverre zijn Nederlandse hondeneigenaren voldoende geïnformeerd over het herkennen van signalen die kunnen wijzen op verlatingsangst bij honden?"Om deze vraag te beantwoorden, is er een online enquête opgesteld voor hondeneigenaren, gebruikmakend van Google Formulieren. Deze enquête is gedeeld in verschillende hond-gerelateerde Facebookgroepen en verspreid in de directe omgeving van de onderzoeker. De enquête is onderverdeeld in drie delen. In het eerste deel zijn enkele vragen gesteld om achtergrondinformatie te verzamelen over de eigenaar en hun hond (hondenras, woonplaats, enzovoort). Het tweede deel peilt hoeveel kennis eigenaren denken te hebben over verlatingsangst. Het derde deel test deze kennis door hondeneigenaren te vragen naar de vermeende oorzaken en signalen van deze aandoening. De enquêtegegevens zijn geanalyseerd om niet alleen te kijken naar het herkennen van signalen en oorzaken, maar ook naar eventuele correlaties. Hierbij is onderzocht of hondeneigenaren met hondenrassen die bekend staan om hun aanleg voor verlatingsangst meer kennis hadden over dit onderwerp. Ook is gekeken of hondeneigenaren die beweerden bovengemiddeld goed te zijn in het herkennen van de signalen, hier beter in waren dan de rest van de onderzoekspopulatie.Uit de enquêteresultaten bleek dat hoewel een aanzienlijk aantal hondeneigenaren aangaf te weten wat verlatingsangst inhoudt, gemiddeld slechts ongeveer de helft van de signalen aan deze aandoening werd gekoppeld. Sommige respondenten beweerden goed tot heel goed te zijn in het herkennen van de signalen, maar dit werd niet weerspiegeld in de resultaten. Wel werden de oorzaken van de aandoening redelijk goed herkend door de hele onderzoekspopulatie en waren hondeneigenaren in staat om de signalen van verlatingsangst vrij goed te onderscheiden van signalen die er niet bij hoorden. Bovendien bleek uit de resultaten dat hondeneigenaren van verlatingsangst “gevoelige” rassen, niet beter waren in het herkennen van signalen en oorzaken van deze aandoening dan de rest van de onderzoekspopulatie. Hetzelfde gold voor hondeneigenaren die beweerden bovengemiddeld goed te zijn in de herkenning van de signalen. Ook bleek dat veel eigenaren niet via de fokker of het asiel waar ze hun hond vandaan hebben, geïnformeerd zijn over dit probleem.Op basis van de resultaten kan geconcludeerd worden dat de gemiddelde hondeneigenaar niet voldoende geïnformeerd is over verlatingsangst bij honden. Veel signalen werden niet goed herkend en er is nog aanzienlijke ruimte voor verbetering. Daarom wordt aangeraden om manieren te vinden die informatie toegankelijker maken voor hondeneigenaren. Zo zouden fokkers en asielen actiever kunnen zijn in het verstrekken van informatie door middel van posters en flyers.