Samenvatting

Gedurende de laatste twee eeuwen hebben antropogene veranderingen zoals ontbossing en afname van prooidieren gezorgd voor de afname van grote apex predatoren over de hele wereld. Een voorbeeld hiervan is de wolf (Canis lupus). Wolven populaties werden kleiner en meer verspreid mede door jacht door de mens. Rond het einde van 20ste eeuw was er weer een toename in aantallen zichtbaar dankzij de bescherming van de wolf in deze periode. De wolf is dankzij deze toename ook weer aanwezig in Nederland. Er is echter veel veranderd tijdens de laatste twee eeuwen in Nederland toen de wolf voor het laatst aanwezig was. Binnen Nederland is er relatief weinig aaneengesloten geschikt leefgebied voor de wolf waardoor de wolf waarschijnlijk van meerdere gebieden gebruik zal maken als habitat. Gebleken is dat de effecten op flora en fauna die kunnen optreden door de wolf onvoorspelbaar zijn. Welke effecten zich zullen voordoen door de wolf in een gebied is gerelateerd aan meerdere factoren waaronder klimaat, vegetatie structuur, prooibeschikbaarheid en menselijke activiteit. De flora die momenteel het meest gegeten wordt door de aanwezige prooidieren in elk gebied zal het meest beïnvloed worden door de wolf. Dit komt door een potentiële gedragsverandering bij prooidieren. Uit bronnen blijkt dat de wolf voornamelijk op hertachtigen (Cervidae) zal jagen binnen Nederland. Hertachtigen kunnen hun gedrag aanpassen vanwege het risico op predatie door de wolf. Deze predatiedruk induceert angst bij de hertachtigen waardoor foerageertijden langer worden. De hertachtigen kunnen door de predatiedruk minder lang op één locatie grazen waardoor begrazing af neemt en flora de kans krijgt om zich te ontwikkelen.